کاکوتی

کاکوتی، Ziziphora ، مُشکِ طرامشک، علف کبک یا به ترکی کهلیک اُتی یا کلکوتی، آنخ و به گویش اوره ای: همان کاکوتی. 

این گیاه رو در اوایل فروردین می چینند و برای دوغ یا ماست از آن استفاده می کنند. هم در بهینه سازی طعم دوغ و ماست موثر است هم مشکلات گوارشی ناشی از استفاده از لبنیات را از بین می برد. 

کاکوتی بسیار گرم و مقوی است. به همین دلیل برای کسانی که فشار خون دارند و افراد مسن خوب نیست. 

کاکوتی قند را هم کاهش می دهد. 

کاکوتی یک گیاه چند سالهاز تیره نعناء است. به همین دلیل وقتی آن را می چینید، سعی کنید قیچی همراه خود داشته باشید و ریشه آن را از زمین بیرون نیاورید. در صورتی که ریشه کاکوتی آسیب نبیند، تا 5 سال مجدد رشد می کند. 

در برخی از مناطق مانند شیروان، کاکوتی را می کارند و به صورت مکانیزه برداشت می کنند. در تصویر همان طور که مشاهده می کنید بذر کاکوتی را به صورت ردیفی کاشته اند. 

 (منبع: سایت روستای زیبای اوره www.ooreh.ir)

بعد از این که کاکوتی چیده شد، می توانید بعد از شستن، آن را در بسته های کوچک با نخ ببندید و هر بار که دوغ یا ماست تهیه می کنید آن را درون آن قرار دهید. 

روش دیگر هم این است که گل و بخش های قابل استفاده گیاه را پودر کنید و در دوغ و ماستی که می خواهید استفاده کنید، قسمتی از آن پودر را به کار بگیرید. 

 (منبع: سایت روستای زیبای اوره www.ooreh.ir)

(پ.ن: مطالبی که زیر کلیدواژه های مقاله با عنوان مطالب پیشنهادی آمده، از سرور بلاگ اسکای هست. چنین مطالب زردی اصلا مورد توصیه ما نیست و جدی نگیریدشون. تبلیغاته. ما مجانی از سرورشون استفاده می کنیم اونا هم تبلیغاتشون رو می زنن، شما هم به خوبی خودتون عفو بفرمایین.)

گلابی اوره

بعضی از عزیزان سوال می کنند در روستای اوره آیا گلابی به خوبی به عمل می آید؟ اگر بله، چه نوع گلابی ای بکاریم؟ 

پاسخ این است که 

کوه گرسیاه یا کوه خدا

یکی از قله های سر به فلک کشیده روستای اوره، قله گرسیاه است که در میان اهالی اوره به گرسیاه مشهور است و برخی از اهالی نطنز نیز به آن کوه خدا می گویند. اطلاق نام گرسیاه بر این کوه صحیح تر است. 

قلعه وشاق، شکوه سلجوقیان در روستای اوره

«قله «وشاق» از شگفت‌انگیزترین و زیباترین موقعیت‌های طبیعی روستای اوره است.
این قله شکوه‌مند در حدود ۱۰ کیلومتری غرب «نطنز» و مشرف بر جاده قدیم نطنز ـ کاشان، از فاصله‌ای بسیار دور خودنمایی می‌کند.

تاریخچه روستای اوره در قالب یک تذکره قدیمی

بخشی از تاریخ اوره(تذکره) که روی پوست آهو نوشته شده است ، هر سال در ایام برات برای مردم قرائت می شود که نکات جالب توجهی برای اهالی اوره دارد. امسال در ایام برات (نیمه شعبان) یکی از فعالیت های ارزشمندی که انجام دادند ، این بود که تذکره امام زادگان مدفون در وسط روستای اوره را در قالب کتابچه هایی منتشر و بین مردم توزیع نمودند. شخصا از این اقدام بانیان این کار خیر تشکر و تقدیر می کنم. اکنون متن کامل تذکره مزبور را در اینجا قرار می دهم تا عزیزانی که مایلند تاریخچه اوره را مطالعه نمایند ، بدان دسترسی داشته باشند.